Onlangs was Karin Doms één van de sprekers tijdens de Dag van de Commissaris van het NCD. Zij gaf daar haar visie over next level bedrijven en hun governance. En dan specifiek vanuit een spirituele/boeddhistische blik op omgaan met transitie(pijn). Enkele gedachten van Karin daarover: “– De uitdaging voor next
Verder lezen
We willen wel, maar het lukt niet. Die verzuchting kom ik regelmatig tegen bij de intervisiesessies met toezichthouders. Dit was ook het thema van een symposium van de Nationale Coöperatie Raad waar ik laatst als spreker te gast was. Uit overtuiging of door maatschappelijke druk staat het werven van vrouwen,
Verder lezen
Afscheidsspeech van Karin Doms tijdens het PIT stop(t) feest op 25 januari 2019 in theater De Nieuwe Vorst in Tilburg.
Verder lezen
Vorige maand zouden we ons PIT lustrumfestival hebben. In de aanloop hiernaartoe besloten we echter om dit festival te cancellen. We hadden ons er zo op verheugd!
Cancellen bleek een spannende stap. Veel energie was gaan zitten in de voorbereiding: we hadden leuke sprekers gevonden, een mooie locatie ontdekt, een verfrissende programma-opzet gemaakt, verwachtingen gewekt bij anderen maar ook bij onszelf. De verleiding was groot om door te gaan en er maar een andere bijeenkomst van te maken. Aan den lijve ondervonden we hoe moeilijk het is om iets te stoppen waar je veel – energie- aan hebt gegeven. Toch zijn we gestopt, met pijn in ons hart maar me volle overtuiging.
Verder lezen
Informatieverslinder: dat lijkt een wezenskenmerk van een lid van de Raad van Toezicht of een Commissaris. Bij het voorbereiden van een vergadering zie je een volle agenda met bijlagen. Ter bespreking liggen complexe besluiten voor met een verstrekkende betekenis. Elke keer is het een uitdaging om de informatie te ontwarren en de consequenties te doordenken.
In mijn contacten met toezichthouders en commissarissen hoor ik nogal eens de verzuchting: Hoe weet ik nou of dit echt een goed besluit is? Het ziet er prachtig uit, mooi onderbouwd en veel indrukwekkende cijfermatige bijlagen. Maar wat zegt het mij nou echt, wat kan ik hier mee? In de vergadering hierover ontvouwt het gesprek met de bestuurder zich soms als een soort armpjes-drukken: wie is het slimste, wie heeft de meeste expertise. Heel vermoeiend, en weinig effectief.
Verder lezen
Laatst mocht ik als spreker bij het VTW-ledencongres een lezing verzorgen over de ervaringen van vijf jaar inspiratiegroepen met commissarissen van woningcorporaties.
Als toezichthouder bij diverse organisaties en als medeoprichter van PIT, Platform Innovatie in Toezicht maak ik me al een aantal jaren sterk voor een verandering in de huidige bestuurscultuur. Op verschillende manieren probeer ik (en mijn mede-PITters) een verandering teweeg te brengen in de taakopvatting van de toezichthouder, van kennis naar inzicht.
Verder lezenAl enkele jaren lees ik het Financieel Dagblad. Soms ontdek ik daarin verrassende artikelen over cultuur. Verder is het vooral een barometer van het bedrijfsleven, met veel aandacht voor who is who. Een permanent terugkerend onderwerp in het FD is toezicht. Na alle debacles en schandalen is toezicht een hot issue binnen de profit en de non-profitsector. Het old boys network dat elkaar bij de borrel met sigaar de maat neemt, heeft evident onvoldoende gewerkt om misbruik en fraude te voorkomen. In tegendeel: het old boys network was mede oorzaak van het falen van toezicht. En waar toezicht faalt ligt de ondergang van bedrijven, crisis van systemen, op de loer.
Verder lezenHet FD bracht onlangs een bijzondere special uit over cultureel ondernemen.*) Ondertitel was ‘zonder subsidie’. De redactionele inleiding sluit af met: ”Het zijn niet alleen subsidiezorgen en concurrentiedruk waarmee de culturele sector kampt. De fundamentele verandering zit hem in de noodzaak om voortdurend het bestaansrecht te bewijzen.” Cultureel ondernemerschap wordt dus opgevoerd als prikkel voor kunstenaars om zonder subsidie te werken of om het bestaansrecht te bewijzen. Die prikkel was er in het begin zeker; nu zie ik het pleidooi voor cultureel ondernemerschap eerder als de verkramping bij een terugtrekkende overheid.
Verder lezenOnlangs nam ik afscheid als docent cultuurbeleid aan de master kunsteducatie van Fontys. Vier jaar lang wijdde ik studenten aan deze opleiding in in de politieke context van kunsteducatie. Het tij zat mee. De achtereenvolgende bewindspersonen vonden kunsteducatie allemaal belangrijk. Kunsteducatie kreeg prioriteit in het cultuurbeleid, zelfs van Zijlstra, de VVD staatssecretaris die forse bezuinigingen doorvoerde. Dit afscheid is voor mij aanleiding voor een korte bespiegeling over het belang van kunsteducatie.
Verder lezen
Steeds vaker wordt door toezichthouders en wetenschappers gepleit voor meer aandacht voor de zogenaamde boardroom dynamics. Naast vraagstukken rond de inhoud (strategie) en de aandacht voor de procedures (statuten, reglementen en codes) wordt gelukkig steeds meer onderkend dat met name de groepsdynamiek (gedrag en cultuur in de boardroom) een belangrijke voorwaarde is voor succesvol bestuur en toezicht.
Verder lezen
